Nie! jeśli chodzi o przemysł płytowy! Ty kupujesz płytę, ale czy to Twój idol rzeczywiście na niej śpiewa? Nie wszystko jest prawdziwe, a przemysł płytowy świadomie oszukuje! Kiedyś było to nie dopomyślenia żeby artysta nie śpiewał na swojej płycie, ale nie dziś. Oryginalność? czy zastępczość?

Jedna z pierwszych grup, która użyła metody zastepczości w śpiewie, była, tak kiedyś popularna Milli Vanilli. Jednak oni znikneli podobnie szybko jak ich odkryto. Dziś podejście producenta płytowego do zastępczości w muzyce jest bardziej świadome i wyrafinowane. Gdy szuka on nowego artysty, to patrzy głównie na to co artysta potrafi:

• jak tańczy,
• wygląda
• i jaką publikę może przyciagnąć.

Dopiero później liczy się czy rzeczywiście potrafi śpiewać. Jeśli nie ma dobrego głosu to można go zawsze wesprzeć odpowiednim chórem, a najważniejsze jest to, żeby ten końcowy produkt wypadł jak najlepiej i był opłacalny. (Tak, artystę traktuje się dziś jako produkt, przynajmniej w tej branży.)

Czasami nie wystarczą nawet te kombinacje i najlepszym tego przykładem jest tu młoda i bardzo ładna Jasmine Wagner czyli Blümchen, za którą w studio śpiewała zupelnie inna dziewczyna!!! Jednak jeszcze bardziej poniżające dla kupującego jej płytę musi być wypowiedź przedstawiciela branży:

Tego rodzaju numery należą do showbiznesu, a nastolatek ma jej plakat na ścianie zapewne dlatego, że ona wygląda na dobrą dupę, a wtedy to nie odgrywa większej roli kto śpiewa na płycie.

Inny, bardzo często używany bluf w tej branży to technika. Dzisiejsze studio ma wspaniałe wyposarzenie dzięki któremu nawet beznadziejny głos można przekształcić na czysty i wzbudzający podziw. Właśnie te autotune używano podczas nagrywania grupy A-Teens, tak żeby zrobić z nich światowe gwiazdy. Dla grupy tej punktem wyjściowym była umiejętność tańca, a nie śpiewu!