Piesze wędrówki po terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego można w doskonały sposób połączyć z poznawaniem występujących tu roślin i zwierząt. W odkrywaniu tajemnic bieszczadzkiej przyrody pomogą nam istniejące już na terenie Parku ścieżki przyrodnicze i przyrodniczo-historyczne. Wyznaczono je głównie z myślą o młodzieży i odwiedzających Park wycieczkach szkolnych, ale mogą też z dużym powodzeniem służyć dorosłym. Obecnie istnieje już 5 takich ścieżek, które w większości biegną wzdłuż znakowanych szlaków turystycznych lub w ich pobliżu. 

Poszczególne przystanki każdej ze ścieżek w terenie oznaczone są tabliczkami na drewnianych słupkach - z kolejnymi numerami i symbolem ścieżki. Natomiast wszystkie informacje zawarte są w specjalnie wydanym przewodniku książkowym, który oprócz tekstu posiada też rysunki i kolorowe zdjęcia. Zatem przed wyruszeniem , na którąś ze ścieżek przyrodniczych powinniśmy się zaopatrzyć w jeden z nich. 
Przewodnik książkowe można nabyć w punktach kasowych (przy wejściu na szlaki turystyczne) bądź też w Ośrodku Informacyjno-Edukacyjnym BPN w Lutowiskach 
(tel./fax 013 461 01 66, e-mail: bdpn@radiostacja.pl.).

• "Orlik" (Wołosate - Tarnica) - ścieżka przyrodniczo-historyczna
  Naszą wędrówkę na Tarnicę (najwyższy szczyt polskich Bieszczadów) rozpoczynamy przy starym cmentarzu bojkowskim w Wołosatem. Zachowało się kilka nagrobków, kamienna podmurówka cerkwi, studnia, piwnica. W trakcie dalszej wycieczki poznajemy zbiorowisk roślinne Bieszczadów, dowiadujemy się o pochodzeniu połonin oraz oznaczamy rośliny podmokłej łąki i poszukujemy mieszkańców oczka wodnego. 
  Czas przejścia: ok. 3 godzin, 25 przystanków.
  
  
• "Salamandra" (Ustrzyki Górne - Wołosate) - ścieżka przyrodnicza
  Wędrując przez kolejne przystanki ścieżki poznajemy rośliny oraz zwierzęta zamieszkujące dolinę Wołosatki. Wędrując wiosną będziemy mogli zobaczyć kilka gatunków płazów, w tym traszki i kumaki oraz ptaki typowe dla terenów otwartych (pokląskwa, gąsiorek, skowronek, pliszka). Na końcu trasy będziemy odkrywać tajemnice objętego całkowitą ochroną torfowiska wysokiego "Wołosate", na którym rośnie kilka niezmiernie interesujących i rzadkich roślin (m.in. bagno, bażyna, żurawina, modrzewnica). 
  Czas przejścia ok. 3 godzin, 19 przystanków.
  
  
• "Jodła" (Suche Rzeki - Smerek) 
  Wychodzimy od strony Zatwarnicy mało uczęszczanym szlakiem na połoninę Smereka. Pierwsze przystanki ścieżki wprowadzają nas w świat zwierząt zamieszkujących wartki górski potok oraz oczko wodne. Wędrując poznajemy również skały oraz gleby budujące Bieszczady, rośliny lasu bukowego. Wychodząc na grań połonin zapoznamy się z niektórymi roślinami, które tu rosną oraz spróbujemy oznaczyć bytujące na tej wysokości ptaki.
  Czas przejścia ok. 3 godzin, 20 przystanków.
  
  
• "Śnieżyca" (Ustrzyki Górne - Szeroki Wierch) -
  ścieżka przyrodnicza
  Pierwszy odcinek ścieżki zaznajamia nas z roślinnością typową dla bieszczadzkich lasów nadrzecznych (olszyn) oraz z mieszkańcami potoku górskiego. Wędrując wyżej, uczymy się jak odróżnić na pozór podobne do siebie różne typy górskich lasów bukowych, aby w końcu stanąć na połoninach. Tutaj, maszerując w morzu traw, poznajemy kolejno traworośla, borówczyska, rumowiska skalne i murawy alpejskie. Kończymy w pobliżu Tarnicy.
  Czas przejścia ok. 4 godzin, 26 przystanków.
  
  
• "W Dolinie Górnego Sanu" (Bukowiec - Sianki - Bukowiec) 
  - ścieżka przyrodniczo-historyczna
  Wędrujemy rozległą i wyludnioną doliną w okolice Przeł. Użockiej, prawie do samych źródeł Sanu. Poznajemy historię Bukowca, Beniowej, Sianek. Idąc, odnajdujemy stare i zapomniane cmentarze, przydrożne krzyże. Dotrzemy do tajemniczego "grobu Hrabiny". Podczas wędrówki będą nam towarzyszyć panoramy bieszczadzkich połonin - m.in. Halicza i Kińczyka Bukowskiego. Nad głowami będą nam krążyć myszołowy, kruki, a może orlik lub orzeł przedni. Wracając wieczorem może natkniemy się na pasące się stado jeleni. 
  Czas przejścia w obie strony ok. 6-7 godzin (Bukowiec-Sianki-Bukowiec). 
  Ryc. śc_edu_5.jpg
  
  

Tekst: Grzegorz Sitko
Fotografie pochodzą z przewodników książkowych. 

DO GÓRY