Wincenty Pol.

Ten wybitny poeta i geograf zafascynował się pięknem wschodnich Karpatów gdy mieszkał w dworku swojego przyjaciela w Kalnicy u stóp Chryszczatej. To tam powstały między innymi Wieczory kalnickie.

DO ZIELONEGO BESKIDU. Agnieszka Słowik-Kwiatkowska - grafika

Beskidzie graniczny! Beskidzie zielony!
Od Boga pomiędzy narody rzucony
Coś źródła podzielił na morza, na dwoje
O, powiedz mi, powiedz! Czy jeszcze twe zdroje
tak żywo, jak dawniej i grają, i pienią?
Czy łąki się twoje jak dawniej zielenią?
Czy szumią twe lasy, jak dawniej wesoło?
Czy sklepia się jeszcze twe buki jak wprzódy?
A jawor - czy chyli się jeszcze do wody?

Beskidzie zielony! W trzy rzędy sadzony!
Beskidzie graniczny! Beskidzie kochany
I chłodem jelenim, i mgłami owiany...
Gdzież czady są owe, gdym konno tam hasał
Gdym serce i oczy po tobie ja pasał?
To wąsik nieledwie na twarzy mi pisał,
I świat mną jak świerkiem wyniosłym kołysał...
A dziś spoglądam Beskidzie w twe strony
Żałośnie - jak jawor nad wodą schylony...

***
Na południu w jasne chmury
Wystrzeliły sine góry!
Za górami, za lasami
Poszedł Beskid granicami!
Wziął się, kędy Wisły źródła,
A zaginął w Czarnym Lesie,
Kędy zwierz się w gawrach kudła,
A ku równiom Świeca rwie się.

Tam to szumią górskie wody,
Wierzchem ćmią się jaworzyny
I woń ronią połoniny,
I jelenie wieją chłody!
A Beskidem płyną chmury
W czarne lasy, w silne góry...

z Pieśni o ziemi naszej
Wincenty Pol

DO GÓRY

	\|Aleksander Fredro\| \|Jerzy Harasymowicz\| \|Wincenty Pol\| \|Andrzej Potocki\| \|Aleksander Jasicki\| \|Ryszard Szociński\| \|inni\|
Ten wybitny poeta i geograf zafascynował się pięknem wschodnich Karpatów gdy mieszkał w dworku swojego przyjaciela w Kalnicy u stóp Chryszczatej. To tam powstały między innymi Wieczory kalnickie.
DO ZIELONEGO BESKIDU. Beskidzie graniczny! Beskidzie zielony! Od Boga pomiędzy narody rzucony Coś źródła podzielił na morza, na dwoje O, powiedz mi, powiedz! Czy jeszcze twe zdroje tak żywo, jak dawniej i grają, i pienią? Czy łąki się twoje jak dawniej zielenią? Czy szumią twe lasy, jak dawniej wesoło? Czy sklepia się jeszcze twe buki jak wprzódy? A jawor - czy chyli się jeszcze do wody? Beskidzie zielony! W trzy rzędy sadzony! Beskidzie graniczny! Beskidzie kochany I chłodem jelenim, i mgłami owiany... Gdzież czady są owe, gdym konno tam hasał Gdym serce i oczy po tobie ja pasał? To wąsik nieledwie na twarzy mi pisał, I świat mną jak świerkiem wyniosłym kołysał... A dziś spoglądam Beskidzie w twe strony Żałośnie - jak jawor nad wodą schylony...
* Na południu w jasne chmury Wystrzeliły sine góry! Za górami, za lasami Poszedł Beskid granicami! Wziął się, kędy Wisły źródła, A zaginął w Czarnym Lesie, Kędy zwierz się w gawrach kudła, A ku równiom Świeca rwie się. Tam to szumią górskie wody, Wierzchem ćmią się jaworzyny I woń ronią połoniny, I jelenie wieją chłody! A Beskidem płyną chmury W czarne lasy, w silne góry... z Pieśni o ziemi naszej Wincenty Pol DO GÓRY**
(c) Wirtualne Bieszczady 1999 - 2000