W roku 1969 Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych U Thant, ogłosił swój słynny raport w sprawie ochrony środowiska i w całym świecie wzrosło zainteresowanie tą problematyką.

W tym sprzyjającym okresie uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie powołano w 1972 roku "Wschodnio-Beskidzki Obszar Chronionego Krajobrazu".
Rok później utworzono Bieszczadzki Park Narodowy.

fot.: Renata i Marek Kosińscy

O tym jak wyglądała w praktyce realizacja uchwały rzeszowskiej rady narodowej najlepiej powiedzą fakty.
1. W Dolinie Moczarnego zniszczono rezerwaty.

2. Drogę w dolinie Wetlinki budowano przy pomocy środków wybuchowych.

3. Dom wypoczynkowy Zelmera zbudowano na niestabilnym zboczu.

4. Na terenie Parku Narodowego wybudowano szosę na Rozsypaniec.

5. Na skutek budowy drogi wysuszono rezerwat torfowy w Wołosatem.

6. Otoczenie zapory w Solinie - sztandarowy przykład bałaganu.

Na szczęście obecna dyrekcja BdPN lepiej rozumie co oznacza ochrona środowiska.
W 1989 i 1991 roku włączono w granice parku znaczny obszar naturalnych lasów, a także kompleksy roślinności nieleśnej na terenie dawnych osad.
W 1996 roku park powiększono o rozległe tereny łąkowe położone na terenie dawnych wsi Bukowiec, Beniowa, Caryńskie. Obecnie Bieszczadzki Park Narodowy zajmuje powierzchnię 27834 ha w najwyżej położonej części Bieszczadów.
Ze względu na szczególne walory przyrodnicze terenu Bieszczadów prowadzi się prace nad tym, aby park objął swym zasięgiem dolinę Sanu aż po pasmo Otrytu na północy. W 1992 roku Bieszczadzki Park Narodowy stał się częścią Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Karpaty Wschodnie", który składa się z trzech części:

- polskiej, do której należy BdPN z Ciśniańsko - Wetlińskim Parkiem Krajobrazowym i Parkiem Krajobrazowym Doliny Sanu.

- słowackiej zawierającej Park Narodowy Połoniny.

-ukraińskiej, w której skład weszły: Użański Park Narodowy i Nadsański Park Krajobrazowy.

W chwili obecnej BdPN jest trzecim co do wielkości parkiem narodowym w Polsce.

Fotografię zamieszczono dzięki uprzejmości
Renaty i Marka Kosińskich
autorów strony
GALERIA FOTOGRAFII PRZYRODNICZEJ

DO GÓRY