Bieszczady to góry które jak wiadomo charakteryzują się bardzo dużą lesistością - a jak las, to muszą też rosnąć w nim grzyby.

Grzyby stanowią wspaniałe źródło cennego pokarmu dla rodzaju ludzkiego od czasu kiedy to w naszym menu dominowały banany. Obecnie wiele osób bardzo chętnie udaje się do lasu celem odnalezienia, odpowiedniego przyrządzenia, a następnie spożycia wielu wspaniałych gatunków grzybów.
Do napisania paru słów na temat występowania grzybów w Bieszczadach skłonił mnie fakt, iż szczególnie tego lata (2000) grzyby obrodziły oraz liczne komunikaty w TV na temat zatruć wywołanych spożyciem nie nadających się do zjedzenia grzybków.
Nie mam zamiaru tworzyć tutaj przewodnika czy atlasu grzybów a jedynie zasygnalizować jakie grzyby występują w Bieszczadach i jaką mogą stanowić wartość dla naszych żołądków. W celu dogłębnego zapoznania się z tematyką odsyłam potencjalnie zainteresowanych do serwisu http://www.grzyby.pl/, który to zajmuje się tą tematyką dogłębnie.

Jak napisałem powyżej w lasach Bieszczadów mamy do czynienia z ogromną ilością różnych grzybów. Tak prawdę mówiąc ja osobiście zbieram zaledwie klika ich gatunków i tylko o nich będę chciał tutaj napisać ilustrując moje wynurzenia ilustracjami pobranymi z w/w serwisu o grzybach (www.grzyby.pl). W powyższym zdaniu odpowiedziałem na pytanie jak uniknąć zatrucia - ZBIERAĆ TYLKO TE GRZYBY KTÓRYCH JESTEŚMY PEWNI, ŻE NADAJĄ SIĘ DO JEDZENIA. W ten prosty sposób nie narażamy się na ryzyko, że w najlepszym wypadku kilka dni przesiedzimy w toalecie.
A więc zbieramy: maślaki, kozaki, podgrzybki, prawdziwki. Tylko cztery rodzaje??? Hmm są to bezsprzecznie najlepsze i najszlachetniejsze grzyby, które można znaleźć i bez obaw zjeść. Są oczywiście inne świetne grzyby jak: kurki, gąski, kanie, czy też rydze ale do ich rozpoznania najcześciej potrzebne jest doświadczenie które nabywa się wraz czasem. Trzymając się tej prostej zasady, że zbieramy tylko te cztery rodzaje wyszczególnione na początku na pewno nie będziemy mieli problemów.
A więc:

Borowik Szlachetny, Borowik, Prawdziwek - najlepszy z grzybów (moim zdaniem), posiadający najlepsze walory smakowe. Występuje w zacienionych miejscach na skraju zagajników bukowych (duża ilość opadłych liści) oraz w niskich (wilgotnych) młodnikach świerkowych. Znalezienie go może sprawiać pewne problemy ale z czasem nauczycie się gdzie należy go szukać oraz jak patrzeć aby go dostrzec. Posiada ciemny kapelusz który praktycznie zlewa się w 100% z podłożem przez co szczególnie trudno go dostrzec. Prawie zawsze rośnie w "grupie" - tzn., że jeżeli znaleźliśmy jednego powinniśmy temu miejscu poświęcić szczególną uwagę ponieważ mamy bardzo duże szanse na znalezienie kolejnego. Moim własnym rekordem jest 19 sztuk w promieniu 10 metrów.
Charakteryzuje się ciemnym (kawa z mlekiem) kapeluszem (nie jest to reguła ponieważ w zależności od miejsca w którym rośnie może przybierać różne odcienie brązu - od jasnego do bardzo ciemnego). Posiada także specyficzną gruba nogę.

Kozak, Koźlarz, Babka (czerwony) - świetny do sosów i do suszenia. Rośnie zwykle pod młodymi brzozami rzadziej pod osikami. Podobnie jak prawdziwki występuje w grupach po dwie trzy sztuki. Lubi raczej miejsca słoneczne o niezbyt wysokiej trawie.
Wystepuje także w "odmianie" czerwonej - zwanej "babką" o mniejszym kapeluszu i grubszej nodze u podstawy.
Kapelusz w zależności od rodzaju ma średnio około 10 cm średnicy (czerwone mają mniej).
Babka podobna jest do jednego z muchomorów z tym, że z bliska bardzo łatwo rozróżnić właściwy grzyb. Pod kapeluszem charakterystyczne białe drobne rurki.
Grzyb bardzo wartościowy i jednocześnie poszukiwany.


Podgrzybek - grzyb dość popularny w Bieszczadzkich lasach ze względu na fakt, iż lubuje się w ciemnych zagajnikach o małej ilości światła, dużej ilości spadłych igieł i powalonych butwiejących drzew.
W sumie nie uważam tego grzyba za szczególnie cennego i porządanego nie mniej jednak jak to mówią "na bezrybiu i rak ryba" więc jak się trafi i mam pusty koszyk to oczywiście zabieram. :)
Posiada bardzo ciemny kapelusz - brązowy wpadający w czarny - i charakterystyczne rurki od spodu kapelusza koloru żółtego. Noga zabarwiona lekko na czerwono.
Przez wiele osób poszukiwany jako główny składnik wigilijnych uszek. Po wysuszeniu bardzo dobry do sosów.


Maślaki - najbardziej pospolite i jednocześnie jedne z najlepszych do sosów grzyby występujące praktycznie wszędzie. Lubią wilgotne zagajniki gdzie wystepują młode sosny, modrzewie, świerki. W zależności od miejsca wystepowania przybierają inną barwę kapelusza (sosny - jasne, modrzewie - ciemne). Można je znaleźć na trawniku w parku - reasumując jest to grzyb o niewielkich wymaganiach a jednocześnie o dużej wartości dla grzybiarzy. Rośnie najczęściej w grupach po 3 - 5 sztuk i charakteryzuje się kapeluszem pokrytym śliską wydzieliną. Charakterystyczne rurki - bardzo drobne - koloru lekko żółto - białego (w zależności od wieku) pokryte cienką kleistą błoną. Do sosów lub np. marynowania naljepiej nadają się młode grzyby, które dodatkowo obiera się ze skórki na kapeluszu. Nóg w zasadzie (chyba) się nie je.



Dane zaczerpnięte z własnego doświadczenia :)
fotografie z serwisu: www.grzyby.pl
autorstwa Marka Snowarskiego

moskita